عمق دریاها و موجهای داخلی دریاها در قرآن

خدای متعال در کتاب آسمانی قرآن در سوره مبارکه نور آیه 39 اعمال کافران را به سرابی تشبیه می فرماید که شخص تشنه فکر می کند آن آب است، اما هنگامی که به آن می رسد، می فهمد که چیزی نیست و درعوض، خدا را آنجا می یابد، تا جزای کامل اعمالش را بدهد. سپس در آیه بعدی در مورد کافران تشبیه دیگری می آورد که شاید برای مردمی که در زمان پیامبر اسلام می زیستند عجیب و شگفت انگیز بود. در آیه 40 سوره نور خدای رحمان شخص کافر را به کسی که درداخل اقیانوسی خروشان قرار دارد تشبیه می فرماید که موجهایی که روی آنها موجهای دیگر و در بالای آنها مه غلیظ قرارگرفته شده است:

(24:40) أو کظلمت فی بحر لجی یغشیه موج من فوقه موج من فوقه سحاب ظلمت بعضها فوق بعض إذا أخرج یده لم یکد یریها ومن لم یجعل الله له نورا فما له من نور

[24:40] مثال دیگر، بودن در تاریکی مطلق است در داخل اقیانوسی خروشان، با امواج روی امواج، توام با مه غلیظ. تاریکی روی تاریکی- اگر شخص به دست خود نگاه می کرد، به سختی می توانست آن را ببیند. خدا هر که را از نور محروم کند، او هیچ نوری نخواهد داشت.
در آیه 40 سوره نور خدای متعال اشاره به تاریکی در درون اقیانوسها دارد. بر طبق علوم اقیانوس شناسی بین 3 تا 30 درصد نور خورشید در سطح دریا بازتاب می یابد. سپس، همانطوری که تصویر زیر نشان می دهد، در 200 متر اول عمق دریا، تقریبا تمامی رنگهای طیف نور بجز رنگ آبی جذب می شوند. 

 

Source: Oceans, Elder and Pernetta, p. 27.
نکته ای که توجه متفکران را به خو جلب می کند اشاره خدای حکیم به وجود دو موج در اقیانوس ها است. با تکامل تکنولوژی و فرستادن زیر دریایی های مخصوص به اعماق اقیا نو سها، دانشمندان متوجه گشتند که بعلت غلظت بیشتر آبهای واقع در اعماق اقیانوسها (در مقایسه با آبهای سطحی) دو نوع موج در درون آنها پدید می آید، موجهای داخلی و موجهای سطحی. همانطوری که شکل زیر نشان می دهد موجهای داخلی در محل برخورد دو لایه آب با چگالیهای مختلف که یکی از آنها دارای چگالی بیشتر (لایه زیری) و دیگری دارای چکالی کمتر(لایه بالایی) است بو جود می آیند. چگونه بشری که هزار و چهار صد سال پیش در بیابانهای سوزان عربستان می زیسته است می توانست بدون اتکاء بعلم الهی ازمو جهای درونی اعماق اقیانوسها مطلع گردد؟